Sentyabr düşüncələri

Elşad M. Turan

Sakit bir sentyabr səhəridir;
göy
üzü tər- təmiz, gözləri də mas mavi,
ulduzlarsa
yerdən uzaqlarda, çox uzaqlarda
qeybə
çəkilmiş kimidirlər,..
sanki
gecənin düşəcək qaranlığına
çoxdan
hamilə qalıblar,
və
bu çətin doğuşun sancısını
çəkmək
zorundadılar, ayınsa
ağ
üzü bu payız səhərinin
göy
gözündə, hələ
də
bəmbəyaz görünməkdədir,
günəşin
qürub çağının rəngini,
ay
üzündən sanki əlləri ilə silib atmaq
və
günəşin özünə qaytarmaq istəyir,
çünki
qürub çağı, qərib axşamların acı nişanəsidir,
görünür
bundandır; axşamların qərib düşməsi
də ,
ayın nisgil yeridir, ay çöhrəsinin
solan
üzüdür, elə ondandır,
budur adamlar
da
fikirli, tələsik, bir az da hövlank,
yuxusuna
haram qatmış kimi
küçə
boyunca şütüyürlər, ora- bura,
itmiş
taleyini axtaranlar kimi,
günəşin
bakir, hələ insan
nəfəsinə
toxunmamış sabah şəfəqləri,
yamyaşıl
gözlü akasiya ağacının yarpaqlarına
oğrun
- oğrun necə də göz qoymaqdadır,
sanki
yarpaqlar həzin səhər mehindən
nazlandıqca,
günəşin al şəfəqləri ,daha qısqanc,
daha
isti nəfəsiylə,
əsən payız mehindən xoşlanan
akasiya
ağacının kövrək yarpaqlarına,
indi
yaxınlaşmaqa, gör
necə də
can atır, buna həm də çox
tələsir,
və bu mənzərədən nazlanan
akasiya
yarpaqları, gör necə də günəşin
səhər
şəfəqlərinə rahat, sakit,
işvəli
görkəmdə boy verir, onu isti, al nəfəsiylə
oxşamasına
fürsət axtarır , və bu an
səni
xatırlayıram sevgilim,
günəşin
al şəfəqləri, bir də akasiya ağacının yarpaqları,;
sən və mən,
ikimiz, başqa heç kim,
iki
duyğunun əbədi övladları,
sevginin
özünə sevgi öyrədən iki aşiq,
göyün
masmavi gözündən su
içən
və ruhani duyğuları mələklərlə
bölüşən elə ikicə
göy
adamları misali...........................................................скачать dle 12.1